เรื่องเกิดขึ้นเมื่อเช้าบนเรือคลองแสนแสบ กับความรักที่แม่มีต่อลูก ทำเอาผมร้องไห้ เมื่อเช้า ผมก็ขึ้นเรือคลองแสนแสบไปทำ
งานตามปกติครับ พอขึ้นไปนั่งได้ซักพัก ผู้หญิงที่นั่งข้างๆผม ก็ชุลมุนหาของอะไรซักอย่างในกระเป๋าแกครับ แกใส่ชุดข้าราชการสีกากี ในกระเป๋ามีกระดาษเต็มครับ อายุก็กลางคนค่อนไปทางปลาย (น่าจะ30ปลายๆครับ) สิ่งที่แกหา เป็นเหมือนคอร์สเรียนภาษาญี่ปุ่น แกก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรไปถามรายละเอียด พร้อมกับราคา (ผมนั่งข้างแกเลยได้ยินครบทุกอย่าง บวกกับแกพูดเสียงดังมากๆ)
ตอนแรก...ผมก็คิดว่าแกจะเรียนเอง จับใจความได้คร่าวๆ ว่าค่าคอร์ส ประมาณ 7,600 (ถ้าผมได้ยินไม่ผิด) พอแกถามรายละเอียดเสร็จ แกก็โทรหาลูกแกทันทีครับ ประมาณว่า
แม่ยอม เรียนนะ แม่อยากให้เรียน จะขึ้นม.4แล้ว เราไม่ได้เรียนวิทย์-คณิต เราต้องเรียนภาษานะลูก เหมือนปลายสายเองก็สงสัยว่าแม่เอาตังมาจากไหนครับ แกก็พูดอีกว่า แม่หามาได้แล้วกัน จะเอาทองไปขาย ตอนนี้ทองลงแต่แม๋ก็ยอม แค่ตอนนี้ ผมก็ร็สึกได้ถึงว่า ความรักของแม่ที่มีต่อลูก มันมีค่ามากเหลือเกิน แต่เรื่องไม่จบแบบแฮปปี้ครับ
เหมือนปลายสายจะขอแม่นั่งแท็กซี่ไปเรียน อารมณ์แบบไม่ชอบขึ้นรถเมล์ ร้อน แกก็พยายามกล่อมครับ บอกถ้านั่งรถแท็กซี่ ไปกลับก็ 400 จากบ้าน นั่งปอ.ได้มั้ยลูก แอร์เย็นเจี๊ยบ ไม่งั้นแม่ไม่มีตังค์กินข้าว หรือจะนั่ง BTS ไม่ร้อนด้วยนะลูก ช่วยกันได้มั้ย แม่ก็หาอยู่คนเดียว เห็นใจแม่เุถอะนะ นั่งปอ. ไม่ร้อนหรอก เหมือนปลายสายจะไม่พอใจมาก ตัดสายแม่ทิ้ง แกก็พยายามโททรกลับไปครับ แต่ไม่ติด ผมนี่สงสารแกจับใจ แต่ถึงตอนที่ผมต้องถึงกับน้ำตาไหลออกมาเลยคือ แกโทรหาแม่ของแกครับ ...ถามว่า แม่...เป็นยังไงบ้าง เดี๋ยวซื้อถุงเท้าไปฝากนะแม่...ผมนี่ถึงกับแอบน้ำตาไหลเลย...
ผมไม่ได้มีเจตนาไปยุ่งเรื่องอะไรของเค้านะครับ แต่คือผมนั่งติดแกเลย เลยได้ยินหมด ฟังแล้วก็รู้สึกอยากให้ทุกคนรักแม่มากๆ อยากให้เด็กคนนั้นมาเห็นแม่ของเค้าตอนที่นั่งกุมหัวกดโทรศัพท์หาลูก อยากให้เค้ามาเห็นแม่ที่นั่งง่วนอยู่กับการหาเบอร์ชัวที่เก็บมายับๆ อยากให้ลูกได้เรียนพิเศษ เปิดเทอมจะได้เรียนทันคนอื่นเค้าครับ
ที่มา จากกระทู้คุณ สมาชิกหมายเลข 1493700
http://pantip.com/topic/33441729
