เรื่องราวประสบการณ์ดีๆที่พี่คนหนึ่งอยากแชร์ถึงน้องๆวัยเรียนทุกคน
ตั้งแต่เล็กจนโต..พี่เคยผ่านเรื่องราวความยากลำบากมาพอสมควร จากเด็กลูกเป็ดขี้เหล่ พ่อแม่หาเช้ากินค่ำ ฐานะไม่ได้ร่ำรวย ไม่มีตุ๊กตาเล่นมีเพียงกิ่งไม้เอาผ้ามาพันเป็นผมเป็นตุ๊กตาคู่กาย เสื้อผ้าชุดนักเรียนตกทอดมามือเท่าไหร่ไม่รู้ ตั้งแต่เด็กได้เคยปฏิญาณตนไว้ว่าจะตั้งใจเรียนหนังสือสูงๆ ทำให้พ่อแม่สบาย จึงตั้งใจเรียนหนังสือมาตั้งแต่เด็กๆ เป็นตัวแทนนักเรียนในกิจกรรมต่างๆเช่น นำสวดมนต์สรภัญญะ ตัวแทนประกวดอ่านทำนองเสนาะ ดนตรีไทย(ซออู้) ประธานสีเป็นต้น ได้รับทุนเรียนมาโดยตลอด บางครั้งก็แบ่งเบาภาระครอบครัวโดยการไปรับจ้างคุณครูทำความสะอาดบ้าน รีดผ้า เป็นต้น แต่ก็มีช่วงที่เกิดวิกฤติสำหรับครอบครัวจบม.3 ต้องพักเรียนไป1ปี ระหว่างนั้นก็ทำงานเก็บเงิน แต่ก็ยังไม่ละความพยายามกลับมาเรียนต่อมัธยมปลายอีกครั้ง โดยเลือกเรียนสายศิลป์คำนวณ สอบได้ที่1ที่2ตลอด ระหว่างนั้นก็หาเงินโดยการขายเครื่องสำอางขออนุญาติระบุชื่อ เอว่อน (ขายดีมากค่ะ) คุณครูแนะแนวส่งรายชื่อได้โควต้าเรียนต่อหลายที่ แต่ก็ไม่มีทุนทรัพย์สำรองเพื่อเข้าเรียนต่อมหาลัยรู้สึกเป็นภาระกับครอบครัว ตัดใจจะไม่เรียนต่อแล้ว จึงไปทำงานโรงงาน แต่ใจเราอยากเรียนมากจึงโทรหาเพื่อน เพื่อนแนะนำที่มหาวิทยาลัยโดยกู้กองทุน กยศ. จนจบรับปริญญาตรีและปัจจุบันได้ทำงานที่บริษัทด้านการสื่อสารที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ได้มีตำแหน่งหน้าที่การงานที่ดีพอสมควร เพราะคำว่า"ทุ่มเทและตั้งใจ" ปัจจุบันพ่อแม่ไม่ต้องทำงานลำบากแล้วรู้สึกภูมิใจมาก หลายๆครั้ง โอกาสผ่านมา แล้วก็ผ่านไปเพราะอะไร เพียงเพราะเรา ไม่เห็นมัน ไม่มีใครทำลายความหวังของเราได้หากเราไม่ทำลายด้วยตัวของเราเอง..เป็นกำลังใจให้น้องๆทุกคนขอให้คุณรักและศรัทธาในตัวเองนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ศิษย์พี่
