"ปอม"วรากร เขตสมุทร ฟ็อกซ์ฮันท์ รุ่น 2 : "ผมจะทำให้ฝันเป็นจริง"

ณ สนามฝึกซ้อมของสโมสรเลสเตอร์ ซิตี้ ที่ประเทศอังกฤษ ผมมีโอกาสได้พูดคุยกับ เด็กหนุ่มจากระยองคนหนึ่ง เขามีความฝันและความหลงใหลในกีฬาฟุตบอล จนทำให้เขาได้มาอยู่ในจุดที่ เยาวชนไทยที่เล่นฟุตบอล ต่างพากันโหยหา และอยากได้รับโอกาสที่ยิ่งใหญ่ในโครงการฟ็อกซ์ฮันท์ จาก คิง เพาเวอร์

เด็กหนุ่มคนที่ผมกล่าวถึง เขาคือ “ปอม”วรากร เขตสมุทร หนุ่มน้อยร่างเล็กจากเมืองระยอง ดินแดนแห่งกาพย์ กลอน และบทกวี เล่นในตำแหน่งกองกลางจากโรงเรียนอัสสัมชัญศรีราชา จ.ชลบุรี ผู้ได้รับโอกาสที่ยิ่งใหญ่ไปฝึกทักษะฟุตบอลที่สโมสรฟุตบอลเลสเตอร์ ซิตี้ ประเทศอังกฤษ พร้อมทุนการศึกษาในระดับมัธยมปลายโรงเรียน Ratcliffe College เป็นระยะเวลากว่า 2 ปีครึ่ง ภายใต้โครงการฟ็อกซ์ฮันท์ รุ่นที่ 2

“ผมเริ่มเล่นฟุตบอลมาตั้งแต่ 7 ขวบครับ ตอนแรกก็เล่นๆ ไป ผมคิดว่ามันสนุกดีครับ และได้ออกกำลังกายด้วย แต่พอเล่นไปได้สักระยะหนึ่ง ผมเริ่มจะหลงใหลในกีฬาชนิดนี้ ผมจึงมุ่งมั่นในการเล่นมาตลอด ตอนนั้นผมก็อยากติดทีมโรงเรียนครับ ตามประสาของเด็กๆ อยากมีเสื้อฟุตบอลของทีมโรงเรียน และอยากไปแข่งขันในนามของโรงเรียนครับ”

จากความฝันที่อยากมีเสื้อฟุตบอลของโรงเรียนเพื่อใส่แข่งขันตามรายการต่างๆ รวมไปถึงความหลงใหลในกีฬาชนิดนี้ บวกกับการฝึกซ้อมอย่างหนัก ทำให้เขาติดทีมโรงเรียนอัสสัมชัญศรีราชา และมีโอกาสได้ลงแข่งขันในรายการใหญ่อย่าง King Power’s Cup 2016 จากทักษะและฟอร์มการเล่นที่ยอดเยี่ยมทำให้ไปเข้าตาแมวมองของโครงการฟ็อกซ์ฮันท์ และมีชื่อติดในรุ่นที่ 2 ของโครงการ

“ผมมาอยู่ที่นี่ได้ปีกว่าๆ แล้วครับ ได้เรียนหนังสือ ได้มาฝึกฟุตบอลกับสโมสรที่มีคนไทยเป็นเจ้าของ ถึงจะอยู่ไกลแผ่นดินไทย แต่ที่นี่ก็เป็นเหมือนบ้านอีกหลังเลยครับ ผมรู้สึกอบอุ่น เพราะว่าที่นี่ดูแลผมเป็นอย่างดี ทั้งในและนอกสนามฟุตบอล”

“อีกอย่างผมชอบอากาศที่นี่ ที่อังกฤษอากาศดีครับ เย็นสบายๆ แต่เวลาหนาวก็หนาวมากครับ ส่วนการฝึกซ้อมที่นี่ แน่นอนครับมีความเป็นมืออาชีพสูง โค้ชทุกคนจริงจังกับการฝึกซ้อม ซึ่งทำให้เราต้องกระตือรือร้น และมีสมาธิอยู่ตลอดเวลาครับ ที่นี่เขาสอนให้เราออกบอลเร็ว อย่าครองบอลนานครับ”

“ปอม”วรากร ตอนนี้เขากลายเป็นรุ่นพี่อย่างเต็มตัวแล้ว เนื่องจากว่า น้องๆ ฟ็อกซ์ฮันท์ รุ่นที่ 3 ก็เพิ่งบินไปใช้ชีวิตอยู่ที่อังกฤษเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เมื่อวันที่ 3 เมษายน ที่ผ่านมา ในวันนั้นผมมีโอกาสได้ไปยืนชมการฝึกซ้อมของน้องๆ อยู่ด้วยเป็นระยะเวลากว่า 40 นาที

ผมได้เห็นความช่วยเหลือ และคำแนะนำต่างๆ ของรุ่นที่ 2 ถ่ายทอดไปยัง รุ่นที่ 3 ไม่ว่าจะในหรือนอกสนาม น้องๆ มีการพูดคุยและให้ความเคารพกันเป็นอย่างดี พี่แนะนำน้อง น้องให้เกียรติพี่

“ถ้าพูดถึงน้องๆ รุ่นที่ 3 น้องบางคนก็ปรับตัวได้แล้วครับ และสำหรับบางคนก็พยายามปรับตัวกันอยู่ ก็สนิทกันหมดครับผม เวลามีอะไรผมกับเพื่อนก็จะแนะนำน้อง ในเรื่องนอกสนามก็เช่น การกิน ไม่ควรกินอาหารที่ไม่มีประโยชน์ ที่นี่เขาห้ามกิน ช็อกโกแลต กับ กาแฟ ครับ แล้วก็ไม่ควรนอนดึกจนเกินไป”

“ส่วนในสนาม เราก็ต้องปรับความเข้าใจครับ เพราะอยู่ที่นี่เราคือทีมเดียวกัน มีอะไรเราก็คุยกันตรงๆ ใครทำดีใครพลาดก็ต้องคุยกันให้เข้าใจ พลาดตรงไหน? ผิดตรงไหน? และนำมาปรับแก้ไขให้ตรงจุดครับ”

กองกลางตัวรุกมีจุดเด่นในเรื่องของความเร็ว และการวางบอลที่แม่นยำ มิหนำซ้ำจังหวะการจบสกอร์ยังถือเป็นทีเด็ดทีขาดของเจ้าตัวอีกด้วย ในส่วนเรื่องของสภาพร่างกาย เขาเป็นนักเตะร่างเล็ก ซึ่งนั่นทำให้ผมคิดถึงสุดยอดกองกลางตัวรุกของโลกอย่าง ลิโอเนล เมสซี่ หรือแม้แต่กระทั่งของประเทศไทยอย่าง “เมสซี่เจ”ชนาธิป สรงกระสินธ์ ถ้าใครได้ดูพัฒนาการของ เจ้าเจ ในตอนนี้ ผมบอกได้เลยว่า สามารถเบียดกับผู้เล่นต่างชาติได้สบายๆ เพราะร่างกายเจ้าเจ มีความแข็งแกร่งมากขึ้น

“ผมอยากพัฒนาในส่วนของร่างกายครับ ผมเป็นคนที่มีรูปร่างเล็ก เพราะฉะนั้นผมอยากเสริมความแข็งแกร่งให้กับร่างกายครับ หลังจากการซ้อม 2 ชม.ต่อวัน ผมมีเวลาเข้ายิมอีก 40 นาที จะมีโค้ชฟิตเนสคอยดูแลด้วยครับ ผมอยากเพิ่มกล้ามเนื้อให้แข็งแกร่งกว่านี้” ปอม กล่าว

ผมมักจะได้ยินประโยคที่เกี่ยวกับนักกีฬาอยู่บ่อยๆ ว่า “จิตใจที่แจ่มใส มักจะอยู่ในร่างกายที่แข็งแรง” ประโยคนี้ มันวิ่งเข้ามาในหัวของผม ตอนที่ได้เห็นน้อง และได้พูดคุยกับน้อง ผมมองเห็นความมุ่งมั่นของเขา ความอยากจะเล่นฟุตบอล ความกระหายที่จะพัฒนาตัวเอง ผมจึงไม่รีรอถามเกี่ยวกับเรื่องอนาคตของน้อง เนื่องจากว่า เรียนอีกไม่กี่เทอมก็จะจบการศึกษาแล้ว และจะได้กลับมาอยู่ที่เมืองไทย หลังจากไปใช้ชีวิตที่อังกฤษ ถึง 2 ปี

“แน่นอนครับ อนาคตของผมคือฟุตบอล กลับมาที่เมืองไทยผมมีสโมสรในใจครับ นั่นคือ เอสซีจี เมืองทอง ยูไนเต็ด ผมตามเชียร์มานาน นักเตะในดวงใจของผมคือ “พี่โก้”ดัสกร ทองเหลา ครับ แกเป็นผู้เล่นที่เปิดบอลได้แม่นยำ แถมยังเป็นกองกลางที่ทีมชาติไทยอีกด้วยครับ”

“และหลังจากที่ผมพัฒนาฝีเท้าไปเรื่อยๆ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ในไทยลีกแล้ว ผมก็อยากไปเล่นที่ต่างประเทศ และครั้งนี้ผมจะไปในฐานะนักเตะครับ”

“สุดท้าย ถ้ามีโอกาสผมอยากย้อนความฝันในช่วงที่ติดทีมโรงเรียนครับ ผมอยากมีเสื้อฟุตบอลเป็นของตัวเองอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ ผมขอเป็นเสื้อทีมชาติไทย นะครับ”

หลังจากที่ผมได้พูดคุยกับน้องปอมมาพอสมควร ผมได้เห็นถึงความมุ่งมั่นของน้อง แววตาของเด็กที่หลงใหลในกีฬาฟุตบอลคนนี้ มันช่วยส่งให้ผมมีพลังบวกในการที่จะลุกขึ้นทำอะไรสักอย่าง บางครั้งผมก็แอบอิจฉาเด็กๆ สมัยนี้ครับ ที่มีโอกาสในวงการกีฬาฟุตบอลเยอะแยะมากมาย และโอกาสที่ดีๆ อย่าง โครงการฟ็อกซ์ฮันท์ ผมคิดว่า เป็นสิ่งที่คุ้มค่าที่สุดในชีวิตของนักฟุตบอลคนหนึ่งเลย

อย่างไรก็ เอาใจช่วยครับเด็กไทยอีกหนึ่งคนที่กำลังฟูมฟักและรวบรวมประสบการณ์ในการเล่นฟุตบอล ตอนนี้เขามีจุดเริ่มต้นที่ดีแล้ว ต่อไปในอนาคตเส้นทางของเขา ต้องไปให้ไกลกว่านี้

สู้….. เพื่อตัวเอง
สู้….. เพื่อครอบครัว
สู้….. เพื่อฟ็อกซ์ฮันท์
สู้….. เพื่อ ประเทศไทย

“ปอม”วรากร เขตสมุทร

ที่มา http://sport.trueid.net/detail/133758

กระทู้ฮอตในรอบ 7 วัน